شرکت سانگ یانگ کره جنوبی، از جمله خودروسازانی است که با تمرکز بر شاسیبلندها و کراساورها کار میکند. با نادیده گرفتن ون رادیوس و خودروی لوکس چیرمن با توجه به تیراژ تولید پایین، میتوان ادعا کرد سانگ یانگ در یک دههی اخیر، محصول مهمی در کلاس سواری نداشته است و همچنان بر این خط مشی، تأکید دارد. شرکت سانگ یانگ با قدمتی به اندازه تاریخ خودروسازی کره جنوبی، از زمان تأسیس در ۱۹۵۴ تاکنون، با فراز و نشیبهای زیادی روبرو بوده است. این شرکت در ابتدا سازنده ماشینآلات سنگین راهسازی، اتوبوس و کامیون بود که بعدها به سمت تولید خودروهای سواری و مخصوصا کلاس کراساور پیش رفت؛ اما با بحرانهای مالی مختلف روبرو و چندبار دست به دست شد. در سال ۱۹۸۷ یک شرکت انگلیسی به نام پنتر وستویندز (Panther Westwinds) سهامدار اصلی سانگیانگ شد و آغازگر همکاری نزدیک آن با مرسدس بنز و ساخت موسو در ۱۹۹۳ شد. سانگیانگ در سال ۱۹۹۷ به غول صنعتی آن دوران کره جنوبی، شرکت دوو فروخته شد؛ اما در نهایت با ورشکستگی دوو در سال ۱۹۹۹، طراحی و تولید خودرو در آن توقف یافت تا اینکه با حضور قدرت بزرگ خودروسازی هند، شرکت تاتاموتورز در دوو، سانگ یانگ هم جان تازهای گرفت و با مدلهای رکستون و کایرون در حدود سالهای ۲۰۰۲ به بازار جهانی بازگشت. سرانجام در سال ۲۰۱۱، حدود ۷۰ درصد سهام سانگ یانگ به خودروساز بزرگ هند، ماهیندرا فروخته شد و از آن زمان تاکنون مبدل به چهارمین خودرو ساز کره جنوبی با تولید بیش از ۱۲۰ هزار دستگاه در سال شده است.
خودروسازی سانگ یانگ برای ایرانیها یادآور خودروی موسو است که حدود ۱۵ سال قبل به جادههای کشور وارد شد. همکاری نزدیک این شرکت با مرسدس بنز و استفاده از موتور و گیربکسهای این برند آلمانی در موسو خاطره خوبی برای خریداران بود؛ هرچند طراحی بدنهی آن حرف و حدیثهای زیادی به دنبال داشت و چندان جذاب محسوب نشد. موج دوم واردات محصولات سانگ یانگ به ایران، از سال ۲۰۱۲ آغاز شد و همزمان با سرمایهگذاری سنگین ماهیندرا در این شرکت کرهای، شاسیبلندهایی متنوع به بازار کشورمان ارائه کرد. سه خودروی اکتیون، کایرون و رکستون، فروش بسیار خوبی در ایران داشتند و به لطف بهرهمندی از تجهیزات فنی ساخت مرسدس بنز، همچنان در بازار دست دوم معامله میشوند.
چراغهای رکستون در مقایسه با سایز بدنه، کوچک و محافظهکار به نظر میرسند. این بخش، حالتی انتقامجو یا لوکس، تداعی نمیکند و شدیدا تحت تأثیر محصولات تویوتا، خصوصا پرادو است. با نگاهی دقیقتر به داخل کاسه چراغ، هالوژنهای مدرن و ادوات براق حاشیهای، بهخوبی دیده میشوند تا جلوهای امروزی برای رکستون فراهم میشود. استفاده از کروم براق با گوشههای تیز و حالت شمشیری، دیگر نکتهی مثبت در نمای روبروی شاسیبلند سانگ یانگ است؛ اما همچنان سادگی جلوپنجره و سیاه بودن آن، ناامیدکننده است. لوگوی شرکت سازنده با حالت شاخ گوزن هم نسبتا بزرگ است و همخوانی جالبی با دیگر اجزا ندارد.
از مهمترین نکات مثبت در طراحی رکستون G4، حجمدهی مناسب سپر و ایجاد حفرههای هماهنگ با چراغها است. این بخش، علاوه بر تأمین مکانی چشمنواز برای مهشکنها، به لطف استفاده از ادوات باریک و براق، نوعی تقارن با جلو پنجره ایجاد میکند. سپر رکستون دارای ۲ بخش جداگانه است که در بالا، فلزی و همرنگ بدنه ارائه میشود اما در پایین، از جنس پلاستیک و به رنگ سیاه خواهد بود. در این بین، مجرای عبور هوای پیشرانه و یراق باریک کروم قرار گرفته است تا همراه با نوار مشابه بالای جلوپنجره، زیبایی رکستون را افزایش دهد.
با نگاه به نمای جانبی جدیدترین شاسیبلند سانگ یانگ، متوجه شباهت بسیار زیاد آن با دیگر محصولات مشهور بازار جهانی، خصوصا میتسوبیشی اوتلندر میشویم. البته، این سبک طراحی، کاملا متداول و از سوی بازار دنیا، پذیرفته شده است؛ اما در کنار زیبایی و سادگی؛ خلاقیت خاصی در آن دیده میشود. حتی رینگهای اسپرت رکستون G4، تفاوت خاصی با نمونههای استاندارد در اوتلندر جدید ندارد و با طرح ۵پر دوگانه همراه است. از سویی دیگر، خطوط حجمدهنده روی بدنهی رکستون، با حالت خمیده و در امتداد گوشهی چراغهای طرفین، متقارون به نظر میرسد و در شاسیبلندهای امروزی، چندان متداول نیست. خط سومی هم روی درهای جانبی دیده میشود که بالاتر از دستگیرهها است و بیهدف به نظر نمیرسد.
طراحی داخلی و کابین
باید اعتراف کنیم نمای داخلی رکستون فراتر از انتظار است. با ورود به کابین خودرو، حتی اگر تجربهی رانندگی با ولوو XC90 یا نسل جدید شاسیبلندهای لکسوس را داشته باشید، تحت تأثیر متریال و کیفیت ساخت سانگ یانگ قرار خواهید گرفت. حجم بالای چوب و چرم مصرفی در داشبورد، تودریها و حتی دستهدنده، کمنظیر است، ضمن اینکه به جای استفاده از پلاستیک سیاه در بسیاری ادوات، قطعات فلزی و نقرهای رنگ دیده میشوند.
نمای داشبورد، با حالت متقارن و هواکشهای عریض عمودی در طرفین نمایشگر، تداعیکنندهی پیکاپهای پهنپیکر آمریکایی، نظیر دوج رم ۱۵۰۰ است. از سویی دیگر، میتوان نمای داشبورد را به سه قسمت تقسیم کرد که در بخش بالایی، پلاستیک سخت با مواد مرغوب، در نوار میانی، چوب با طرح خطوط افقی و در قسمت پایین، چرم نرم با خطوط دوخت متقاطع دیده میشود. البته در بخش زیرین داشبورد، باز هم از پلاستیک سخت استفاده شده است؛ اما این قسمت نیز همرنگ پوشش صندلیها و چرم داشبورد خواهد بود تا لوکس و چشمنواز عمل کند.
نمایشگر لمسی ۸ اینچ در میان داشبورد نسخههای استاندارد قرار دارد، ضمن اینکه نمونهی ۹.۲ اینچ آن هم قابل سفارش است تا بزرگترین نمایشگر در کلاس شاسیبلندهای سایز متوسط دنیا باشد. کلیدهای نسبتا پرتعدادی روی داشبورد وجود دارد که در نگاه اول، گیجکننده به نظر میرسد؛ اما بهخوبی دستهبندی شده است تا گروه مربوط به ناوبری و سیستم سرگرمی، زیر نمایشگر باشد و امکانات مربوط به گرمایش – سرمایش، از مکانی روبروی دستهدنده کنترل شوند.
رکستون دیزل، دارای پیشرانهی ۴ سیلندر خطی تنفس طبیعی به حجم ۲ لیتر است که قدرت ۱۸۱ اسب بخار در دور موتور ۴۰۰۰ دور بر دقیقه و گشتاور ۴۲۰ نیوتنمتر از دور موتور ۱۴۰۰ تا ۲۶۰۰ دور بر دقیقه فراهم میکند. این محصول، در زمانی بین ۱۲ تا ۱۳ ثانیه (با توجه به وزن متغیر در نسخههای مختلف) به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت میرسد؛ درحالیکه میانگین مصرف سوخت، ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و نهایت سرعت ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت خواهد داشت.
فروش اقساطی سانگ یانگ رکستون g4
چون قیمت خودروها متغیر میباشند جهت کسب اطلاع از قیمتها و شرایط فروش اقساطیبا کارشناسان ما در راشین خودرو مهرایرانیان تماس بگیرید